Job 31

1 «با چشمانخود عهد بستهام، پسچگونهبر دوشیزهاینظر افكنم؟

2 زیرا قسمتخدا از اعلیچیست؟ و نصیبقادرمطلق، از اعلیعلیین؟

3 آیا آنبرایشریرانهلاكتنیست؟ و بهجهتعاملانبدیمصیبتنی؟

4 آیا او راههایمرا نمیبیند؟ و جمیعقدمهایمرا نمیشمارد؟

5 اگر با دروغراهمیرفتمیا پایهایمبا فریبمیشتابید،

6 مرا بهمیزانعدالتبسنجد، تا خدا كاملیتمرا بداند.

7 اگر قدمهایماز طریقآوارهگردیده، و قلبمدر پیچشمانمرفته، و لكّهایبهدستهایمچسبیدهباشد،

8 پسمنكِشتكنمو دیگریبخورد، و محصولمناز ریشهكندهشود.

9 اگر قلبمبهزنیفریفتهشده، یا نزد در همسایهخود در كمیننشستهباشم،

10 پسزنمنبرایشخصیدیگر آسیا كند، و دیگرانبر او خمشوند.

11 زیرا كهآنقباحتمیبود و تقصیریسزاوار حكمداوران.

12 چونكهاینآتشیمیبود كهتا ابدّونمیسوزانید، و تمامیمحصولمرا از ریشهمیكَنْد،

13 اگر دعویبندهو كنیز خود را ردّ میكردم، هنگامیكهبر منمدّعیمیشدند.

14 پسچونخدا بهضدّ منبرخیزد، چهخواهمكرد؟ و هنگامیكهتفتیشنماید، بهاو چهجوابخواهمداد؟

15 آیا آنكسكهمرا در رحمآفرید او را نیز نیافرید؟ و آیا كسِ واحد، ما را در رحمنسرشت؟

16 «اگر مراد مسكینانرا از ایشانمنعنمودهباشم، و چشمانبیوهزنانرا تار گردانیده،

17 اگر لقمهخود را بهتنهاییخوردهباشم، و یتیماز آنتناولننموده،

18 و حالآنكهاو از جوانیامبا منمثلپدر پرورشمییافت، و از بطنمادرمبیوهزنرا رهبریمینمودم؛

19 اگر كسیرا از برهنگیهلاكدیدهباشم، و مسكینرا بدونپوشش؛

20 اگر كمرهایاو مرا بركتندادهباشد، و از پشمگوسفندانمنگرمنشده؛

21 اگر دستخود را بریتیمبلند كردهباشم، هنگامیكهاعانتخود را در دروازهمیدیدم؛

22 پسبازویمناز كتفمبیفتد، و ساعدماز قلمآنشكستهشود.

23 زیرا كههلاكتاز خدا برایمنترسمیبود و بهسببكبریاییاو توانایینداشتم،

24 اگر طلا را امید خود میساختمو بهزر خالصمیگفتمتو اعتماد منهستی؛

25 اگر از فراوانیدولتخویششادیمینمودم، و از اینكهدستمنبسیار كسبنمودهبود؛

26 اگر چونآفتابمیتابید بر آننظر میكردمو بر ماه، هنگامیكهبا درخشندگیسیر میكرد،

27 و دلمنخُفیةً فریفتهمیشد و دهانمدستمرا میبوسید.

28 ایننیز گناهیمستوجبقصاصمیبود زیرا خدایمتعالرا منكر میشدم.

29 اگر از مصیبتدشمنخود شادیمیكردمیا حینیكهبلا بهاو عارضمیشد وجد مینمودم،

30 و حالآنكهزبانخود را از گناهورزیدنبازداشته، بر جاناو لعنترا سؤالننمودم.

31 اگر اهلخیمهمننمیگفتند: كیستكهاز گوشتاو سیر نشدهباشد،

32 غریبدر كوچهشبرا بهسر نمیبرد و در خود را بهرویمسافر میگشودم.

33 اگر مثلآدم، تقصیر خود را میپوشانیدمو عصیانخویشرا در سینهخود مخفیمیساختم،

34 از اینجهتكهاز انبوهكثیر میترسیدمو اهانتقبایلمرا هراسانمیساخت، پسساكتمانده، از در خود بیروننمیرفتم.

35 كاشكسیبود كهمرا میشنید؛ اینكامضایمنحاضر است. پسقادر مطلقمرا جوابدهد. و اینككتابتیكهمدّعیمننوشتهاست.

36 یقیناً كهآنرا بر دوشخود برمیداشتمو مثلتاجبر خود میبستم.

37 شمارهقدمهایخود را برایاو بیانمیكردمو مثلامیریبهاو تقرّبمیجستم.

38 اگر زمینمنبر منفریاد میكرد و مرزهایشباهمگریهمیكردند،

39 اگر محصولاتشرا بدونقیمتمیخوردمو جانمالكانشرا تلفمینمودم،

40 پسخارها بهعوضگندمو كركاسبهعوضجو بروید.» سخنانایوبتمامشد.